Pişmeyen etin sırrı
Olay, Harameynin, Osmanlı idaresinde olduğu zamanlarda gerçekleşir. Kâbe’ye yakın bir bölgede Osmanlı Karakolu vardır. Komutan askerin birine emreder: - Git, erat için kasaptan şu kadar et satın al, gel. Asker gider. Eti kasaptan alır. Dönüşte bakar ki, kabede tavaf yapan insan sayısı çok dır, bunu fırsat bilerek tavafa girer. Ve bir tavafı sonra Karakola gider aldığı eti Aşçıbaşına verir. Aşçıbaşı eti yemek yapmak üzere doğrar, kazana koyar. Ateşi yakar nee var ki et pişmek bilmez. Pişmediği bildiğimiz görüntüde çiğ et, en küçük bir değişiklik yok. Aşçıbaşı ateşi ne kadar harlarsa korlasa da, ette en küçük bir pişme emaresi yoktur. Durumu komutana haber verir. Komutan da aynı hali müşahede eder. Komutan eti alan eri çağırır. Ere, eti almaya gittiğinde başka bir sorunla karşılaştınmı yolda iken başına bir mesele geldimi diye sorar. Er: Komutanım! Eti alıp dönüşte baktım ki kâbe’de tavaf yapan çok az kişi vardı, bunu fırsat bilerek bir tavaf yaptım da öyle gel